Mannsins œfi,
starf og stríð,
stefnir fram á
nýja tíð,
kynslóðanna
arfinn ber
athöfn hver í
skauti sér.
Því er mœtra
manna starf
meginstoð í
þjóðararf,
þeirra verkin
þakka ber,
þegar dagur
liðinn er.
Iðjumannsins haga
hönd,
og hugans fögru
vonarlönd,
eru þœttir þess,
sem knýr
þjóðir fram og
menning býr.
Þú, sem kosti
þessa barst,
á þinni Löngu œfí
varst
ímynd þess hve
menning manns
mótar svip og
gerðir hans.
Hreint og fágað,
traust og tryggt
var tildurlaust
þitt dagfar byggt.
Tómstundanna
vinnan var
á vegum lista og
menntunar.
—
Minninganna
blíður blœr
bezt til hjarta
mannsins nœr,
trú á lífið
Ijómann ber,
lengra fram en
augað sér.
Maríus Ólafsson.
Guðmurtdur Guðmundsson bóksali á Eyrarbakka.
SvaraEyðaFæddur 9. okt. 1849. Dáinn 25. apríl 1937.
Kvaedi eftir Marius 'Olafsson.